In Jong Oranje is het knokken voor Rintje. Hij behoort niet direct tot de besten en moet ook leren om verbaal van zich af te bijten. Zijn opvoeding wordt nu grotendeels door begeleiders en teamgenoten van Jong Oranje ‘overgenomen’. Het schaatsen heeft Rintje voor een groot deel gevormd. Van verlegen jongen tot een zelfbewuste en zelfverzekerde vent, die goed weet wat ie wil.

Na Jong Oranje volgt de Kernploeg. Zo rond zijn 23e gaat zijn ontwikkeling als schaatser ineens internationale vormen aannemen. Lieten eerst talenten en prijspakkers als Falko Zandstra en Bart Veldkamp Rintje een treetje lager staan op het ereschavot, nu begint Rintje mee te doen om de hoofdprijzen. Na één keer een hoofdprijs te hebben gepakt; Europees Kampioen in 1994 en datzelfde jaar ook het Wereldkampioenschap, weet Rintje jarenlang het Allround schaatsen te domineren.

Rintje behaalde tussen 1994 en 2001 vier keer de Wereldtitel en 6 keer de Europese titel in het allrounden. Daarnaast heeft hij ook tijdens de Olympische Spelen geïmponeerd: totale opbrengst: 2 keer zilver en drie keer brons! Ook op individuele afstanden weet Rintje een paar keer goud te halen: in 1997 wereldkampioen op de 1500 en 5000 meter. Schaatskenners beschouwen Rintje als beste naoorlogse schaatser!

In 1995, het jaar dat Rintje zowel Nederlands-, Europees-, als Wereldkampioen wordt, breekt hij met de KNSB. Hij is het eindeloze getouwtrek met de schaatsbond over betere topsportfaciliteiten zat. Rintje is van mening dat hij zijn sport op een professionelere manier kan bedrijven door een eigen sponsorploeg op te richten. In de vele onderhandelingen die volgen met de KNSB verricht hij baanbrekend werk. Het resultaat daarvan is tot op de dag van vandaag merkbaar binnen de schaatssport specifiek en de sport in het algemeen. De eerste professionele schaatsploeg, SANEX, heeft sinds haar opwachting, als voorbeeld gediend voor vele sport sponsorploegen in de jaren daarna.

De nodige stress en druk die een schaatsseizoen van een schaatser vergt, ontlaadt Rintje door naast het schaatsen zijn zinnen te verzetten. Snelheid, water en spanning! Die factoren vindt hij in het kitesurfen, surfen, zeilen en ook autoracen. Het autoracen en surfen heeft hij ook niet onverdienstelijk in competitieverband uitgeoefend… het bloed kruipt waar het niet kan gaan.

Dat deze liefhebberijen niet ongevaarlijk zijn, bewees Rintje in de zomer van 2003. Tijdens het kitesurfen brak hij namelijk zijn kuitbeen. Na een voorspoedige revalidatie, waagt Rintje zich na amper 6 weken alweer op het ijs in het Zuid-Duitse Inzell. Dat schaatsen een sport is waarbij de coördinatie en het ‘gevoel’ moeten kloppen, blijkt in de anderhalf jaar na zijn beenbreuk. De coördinatie is niet zoals hij was en hoort te zijn. Maar Rintje zou Rintje niet zijn als hij de handdoek in de ring zou gooien.

Toen Rintje bij het NK Allround 2006 tweede werd en als reserve meekon naar het WK in Calgary, bedankte hij. Dat besluit was een protest tegen de gehanteerde selectiemethode en de beperkte reclamemogelijkheid voor zijn sponsor.

Tijdens de Winterspelen 2006 was Rintje vlaggendrager en tevens deelnemer voor het nieuwe onderdeel ploegenachtervolging. In de eerste omloop nam hij samen met Mark Tuitert en Carl Verheijen het op tegen de Noorse Eskil Ervik, Øystein Grødum en Håvard Bøkko. Vanaf de kwartfinale kwam Ritsma niet meer in actie. De kans op goud vervloog toen Kramer in de halve finale tegen Italië onderuit ging. Het team haalde een bronzen medaille.

Zonder sponsor begon Rintje aan het seizoen 2006-2007. Aan zijn marathonavontuur in oktober had hij een sponsor overgehouden, namelijk BlauweStad.nl. Ritsma benaderde zijn oude trainingsmaat Gerard van Velde om bij zijn ploeg aan te sluiten. Op het NK Allround 2007 in Thialf werd hij zesde, achter Wouter Olde Heuvel, wat betekende dat hij buiten de internationale wedstrijden viel. Hij heeft hierna op zijn website aangekondigd nog één jaar door te willen gaan na de Winterspelen van 2006 in Turijn.

Aan het begin van seizoen 2007/2008 stond Rintje desondanks alweer op het Thialf ijs en verzorgde hij éénmalig als analyticus voor de NOS de NK Afstanden 2008 omdat hij zich hiervoor niet wist te plaatsen. Op het NK Allround 2008 eindigde hij teleurstellend als 20e, met als beste resultaat een vijftiende positie op de vijf kilometer. Om toch dit seizoen actief te blijven schaatsen besloot Rintje gaan marathonschaatsen op natuurijs. Zo deed hij bijvoorbeeld mee aan het NK over 100 kilometer op de Oostenrijke Weissensee.

Op 23 september 2008 maakte Rintje bekend te stoppen met langebaanschaatsen. Hij was toen al benoemd tot teammanager bij de Bob- en Sleebond Nederland, een functie die hij tot en met de Winterspelen van 2010 zou vervullen. Een dag na het bekendmaken van zijn besluit om te stoppen reed Rintje zijn laatste rondje op skeelers bij FlevOnice in Biddinghuizen.

Op 10 januari 2009 werd er tijdens het EK Allround 2009 een officieel afscheidsfeest gevierd in Thialf waarbij Jochem Uytdehaage bekendmaakte dat er een speciale “Hall of Fame” wordt ingericht en Ritsma het eerste bronzen gezicht krijgt. Het publiek gooide tijdens de erehaag van bekende schaatsers en oud-schaatsers beren op het ijs. Daarnaast werd Ritsma benoemd tot erelid van schaatsbond KNSB.

Wie denkt dat Rintje na zijn actieve schaatscarriere op zijn lauweren is gaan rusten, heeft het goed mis. In de motorsport heeft hij een nieuwe uitdaging gevonden. Vooral de snelheid en de techniek spreken Rintje erg aan. Het bloed kruipt dus toch waar het niet gaan kan.

Daarnaast maakt de NOS in oktober 2010 bekend dat Rintje als analist het schaatsseizoen 2010/2011 zal becommentariëren.

NK allround

1990 Assen 5e
1991 Alkmaar 7e
1992 Alkmaar 3e
1993 Assen 3e
1994 Den Haag 2e
1995 Assen 2e
1996 Den Haag 1e
1997 Assen 1e
2000 Den Haag 2e
2001 Heerenveen val
2002 Alkmaar 23e
2003 Assen 3e
2004 Eindhoven 9e
2005 Heerenveen 7e
2006 utrecht 2e
2007 Heerenveen 5e

NK sprint

1999 Groningen 4e
2002 Groningen 12e

NK afstanden

1989 Heerenveen 500m 23e, 1500m 16e, 5000m 12e
1990 Heerenveen 500m 11e, 1500m 8e, 5000m 9e, 10000m 15e
1991 Den Haag 1500m 4e, 5000m 4e, 10000m 6e
1992 Heerenveen 1000m 5e, 1500m 1e, 5000m 6e, 10000m 7e
1993 Deventer 500m 2e, 1500m 1e, 5000m 1e, 10000m 3e
1994 Heerenveen 1500m 1e, 5000m 1e, 10000m 2e
1995 Den Haag 1500m 2e, 5000m 1e, 10000m 1e
1996 Groningen 1500m 1e
1998 Heerenveen 1500m 1e, 5000m 1e
1999 Groningen 1500m 1e, 5000m 2e, 10000m 4e
2001 Den Haag 1000m 11e, 1500m 5e, 5000m 2e
2002 Groningen 1000m 9e, 1500m 3e, 5000m 3e
2003 Utrecht 1500m 11e, 5000m 6e
2004 Heerenveen 5000m 13e
2005 Assen 1500m 25e, 5000m 10e
2006 Assen 5000m 20e

EK allround

1992 Heerenveen 3e
1993 Heerenveen 3e
1994 Hamar 1e
1995 Heerenveen 1e
1996 Heerenveen 1e
1997 Heerenveen 2e
1998 Helsinki 1e
1999 Heerenveen 1e
2000 Hamar 1e
2003 Heerenveen 2e

WK allround

1992 Calgary 5e
1993 Hamar 3e
1994 Gothenburg 3e
1995 Baselga 1e
1996 Inzell 1e
1997 Nagano 5e
1998 Heerenveen 2e
1999 Hamar 1e
2000 Milwaukee 3e
2001 Budapest 1e
2003 Gothenburg 2e

WK Sprint

1999 Calgary 19e

WK afstanden

1996 Hamar 5000m 8e, 10000m 10e
1997 Warschau 1500m 1e, 5000m 1e, 10000m 2e
1998 Calgary 1500m 4e, 5000m 2e
1999 Heerenveen 1500m 3e, 5000m 18e
2001 Salt Lake City 1500m 13e

Olympische Spelen

1992 Albertville

500m 27e
1000m 12e
1500m 4e

1994 Lillehammer

1500m 2e
5000m 3e
10000m 7e

1998 Nagano

1500m 3e
5000m 2e
10000m 3e

2002 Salt Lake City

1500m 9e

2006 Torino

3e ploegenachtervolging